8 marca od wielu lat obchodzimy w Polsce Dzień Kobiet. To międzynarodowe święto ustalono w 1910 roku przez Międzynarodówkę Socjalistyczną w Kopenhadze. U nas wciąż kojarzy się z pierwszomajowymi pochodami, stanowił bowiem część propagandy sukcesu. Niegdyś w ten dzień pracujące zespoły spotykały się, a kierownik wręczał każdej pani kwiatek – obowiązkowo goździk. Później, w 1993 r. premier Hanna Suchocka oficjalnie zniosła święto. W wielu zakładach pracy tradycja jednak przetrwała. Czy firmom wypada je obchodzić? I w jaki sposób?
Dziś święto w żaden sposób nie dezorganizuje pracy choć często mężczyźni składają się na kwiaty dla koleżanek, a w niektórych firmach organizowany jest nawet mały, słodki poczęstunek przy kawie. Czasem, jeśli to możliwe, koledzy przejmują część obowiązków, by tego dnia uczcić codzienne wysiłki kobiet. Wiadomo jednak, że kobiety są w pracy niezastąpione. Jeśli nie można przerwać pracy praktykuje się przekazanie choćby kartki z życzeniami.
Jednak kwiaty i małe upominki to nie wszystko. Trzeba pamiętać o tym, że zawodowa sytuacja kobiet jest wciąż trudna, a na drodze do sukcesu doświadczają wielu przeciwności. Zakorzeniony w społecznej mentalności schemat podziału ról życiowych i zawodowych kobiet i mężczyzn wciąż skutkuje dyskryminacją pań na rynku pracy. Bez zmiany świadomości w tej dziedzinie Dzień Kobiet pozostanie świętem fasadowym – ocenia socjolog dr Agata Zygmunt – Sytuacja kobiet na rynku pracy jest daleka od ideału; wprawdzie równość płci i szans jest zagwarantowana wieloma przepisami, praktyka wciąż nie jest wolna od zabarwienia stereotypem płciowym. On wciąż istnieje w świadomości bardzo wielu ludzi i trudno z nim zerwać, zarówno pracodawcom jak i współpracownikom.
Przykrywanie problemu jednodniowym docenieniem pracy kobiet nic nie zmieni. Warto więc zamiast kupowania kwiatów przemyśleć rozwiązania realnego polepszenia ich warunków zatrudnienia tak, by swoje święto mogły obchodzić każdego dnia.
~DAR
Źródła: praca.wp.pl, dzienkobiet.waw.pl